OLUR BİTER İŞTE!

|
Bir sabah uyandığında güneşin farklı doğduğunu görürsün. Çok sevdiğin birinin ölümü ile, çantada keklik olduğunu düşündüklerinin kaybı ile, güvendiklerinin ihaneti ile ve en önemlisi, olmak istediğinden farklı birine dönüşmüş olarak uyanabilirsin - ki muhakkak öyle sabahların olur. Bu sabahlar öğleden önce de olabilir, sonra da, gece yarısında da... Yüzünü asmana neden olan, yapmacık gülümsemelerinin sahibi olan pürüzleri kabullenemezsin bir türlü. O sebepten bayılırsın silbaştanlara! Yeniden başlatırsın kendini; hiç tanımazsın canını acıtanları; siler hafızan çoğu "gereksiz" anıyı.

Acıyı yok saymak, acı ile başa çıkmak demek değildir. Bilmezsin.

Sindirmektense çoğu şeyi, unutursun, olur biter. Zamanın yoktur üzülmeye, saçını başını yolmaya... Şehir hayatı, iş hayatı, aşk hayatı, sosyal hayat... Kaç tane hayatın var? Sen dahi sayamazsın. O hayatların kaçı senin? Cevabını bulamazsın.

Her ortamında, her hayatında, farklı yüzler takınırsın. En büyük sermayen olur oyunculuğun. İnsanlarla yaptığın çirkin dedikoduları "paylaşım" zannedersin. Dedikodu ortakların "sırdaş" olur sana. "Bu konuştuklarımızı onun yüzüne de söylerim" dersin. Yeri gelir, zamanı gelir; asla onun yüzüne söyleyemezsin.

Aşkla sevgiyi birbirine karıştırırsın. Bir insan doğru kişiyi kendi iradesiyle sevebilir, fakat sırf aşık olması gerekiyor diye aşık olamaz. Genelde yanlış aşklar yaşar insan. "Sevgi acısı" diye bir kavram yoktur o yüzden; "aşk acısı" ise ayrılmaz bir kelime ikilisidir. Sen de hep aklından yarıştırırsın aşk ile sevgiyi. "Hangisi?" dersin. "Hangisi olmadan yaşayamam?" Dilin ne söylerse söylesin, geleceğe yatırım yapmak adına hep sevgiyi seçersin.

Geleceğin uğruna hep kontrol altında tutabileceğin kavramları seçersin. Hep planlar yapar beynin. Kendini koruma içgüdüsü ile tehlikeye atarsın üstelik! Silbaştanlarına sebep olan pürüzler hayatın değil, senin pürüzlerindir! Azalttığın pürüzlerine bakarak ölçersin ilerleme mesafeni... Kedinin kuyruğuna bağlanan tenekelerden kaçışı gibi, hep pürüzlerinden kaçmak için ilerlemeye çabalarsın; çoğu kez arpa boyu yol alırsın.

Ve bir sabah uyanınca, güneşin farklı doğduğunu görürsün gerçekten de. Derhal üzerini örtersin acının. Yeniden başlarsın tüm hayatlarına... Olur biter işte...



Anasayfa