Ziyankâr olmak bir kişilik, bir hayat tarzı belki...Yok ediciliğin kendisi... Neden yaptık bu tercihi?
Damlaya damlaya göl bulamadık, kara güne akçe saklayamadık. Dünü yorumlayamadık; bugünü doğru yaşamadık. Yarına plansız uzandık...
Denklemin cevabı net: Biz kendimizi harcadık!
Denklemin cevabı net: Biz kendimizi harcadık!
Seçimleri yaparken başkalarının yolunda; kendimizi seçemedik, böyle başladı bu kaza...
Günler geçti aldık elimize bir tozlu çizik ayna... Engel olamadı o ayna kırışıklıkları saymaya.
Sanki komadaydık da, mecburduk ziyankârlığa!
Buna son vermek için uyduk "çok geç!" farzına!
Geç kaldığını anlayınca akıl gelir hep başa.
Günler geçti aldık elimize bir tozlu çizik ayna... Engel olamadı o ayna kırışıklıkları saymaya.
Sanki komadaydık da, mecburduk ziyankârlığa!
Buna son vermek için uyduk "çok geç!" farzına!
Geç kaldığını anlayınca akıl gelir hep başa.
Dönecek zarar kalmaz sonunda ulaşmak için o kâra.
Bunları dinlerken bile hâlâ enerjimiz yok mudur?.
Bir kulaktan girince çıkacağı kulak çok mudur?
Bir kulaktan girince çıkacağı kulak çok mudur?
Hâlâ israf ediyoruz. harcıyoruz kendimizi.
Fırsat kalmayınca elde, yolarız saçın her telini. "