Tasvir ettim ben bizi; beğen kolaysa kendini.

|


Sessizliğin kaprisli bir sevgili gibiydi. Sessizliğinle titretirdin çekiç, örs, üzengiyi..


Zihnimde yer edinmek için kılını kıpırdatmazdın. Zihnimin nöronlarının kıpırtısına çare bulamazdım.

Seninle doğmak, tendeki kırışıklıkları saymak kadar hüzünlüydü. Seninle ölmenin sayısı mı? Her defasında küsürlü.

Seni almaya hevesli, çarşıda dolanan müşteriydim. Çarşıdan alınca bir tane, eve gelince bir hiçtin..

En yakıcı asittin sen. En acı bazdım ben. Nasıl da tuz kadar tatlıydık bir araya gelince senle ben?

Benim hafızam hep kayıp, senin kinciliğin hep ayıp. Hesapları sen tutardın ödemeleri bana atıp.
Senin sonun her gece, benim sonum bilmece. Bil bakalım "son" ne zaman benim bu renksiz filmimde...

2 yorum:

Mephisto dedi ki...

bence bu postun yorum seçeneğini kapatmalıydın. malum yazdıklarından sonra yapılacak bir yorumcuk kalmamış bence.

alkış,beğendim ben de ;)

c. lvr dedi ki...

Mephisto, teşekkür ederim yapıcı eleştirin için :) durmak yok, yazmaya devam :p

Yorum Gönder

İçinde kalacağına klavyenden süzülsün=)

Anasayfa